Móna. i

According to the Old English Dictionary:

móna. I

add :-- Setl his swá swá sunna . . . and swá swá móne, Ps. Vos. 88, 38. Ðæs mónan geár hæfð seofon and twéntig daga and eahta tída. On ðám fyrste hé underyrnð ealle ðá twelf tácna þe seó sunne undergǽð twelf mónað . . . Ðæs mónan ryne is swíðe nearo for þan þe hé yrnð ealra tungla niðemest and þǽre eorðan gehendost . . . þis is þæs mónan geár; ac his mónað is máre, ꝥ is þonne hé gecyrð níwe fram þǽre sunnan oð ꝥ hé eft cume hyre forne ágeán . . . and eft þurh hí beó ontend. On ðám mónðe synd getealde nigon and twéntig daga and twelf tída: þis is se mónelica mónað, and hys geár is ꝥ hé underirne ealle ðá twelf tunglan, Lch. iii. 246, 24-248, 21. Æfter sunnan setlgange, ǽr mónan úpryne, i. 330, 18. II. add :-- Swá hwǽr swá þe móna byð feówertýne nihta eald, Lch. iii. 244, mona