Mǽrlíce

According to the Old English Dictionary:

mǽrlíce

Add :-- Mǽrlíce insigniter (edidit opusculum), An. Ox, 4585. Hét se cásere hine Críst wiðsacan, and hé móste beón mǽrlíce mid him, Hml. Th. ii. 310, 19. Wæs hyre willa mǽrlícor ꝥ heó wolde hyre sylf hyre mægðhád behátan Gode, Hml. A. 32, 200. Se cyng þæt hús (the temple) mǽrlícost tó Gode betǽhte þe ǽfre ǽr ǽnig gewurde Wlfst. 278, 4. Hú hé be Gode mihte mǽrlícost wrítan, Hml. S. 15 202. mærlice