Sǽ-strand

According to the Old English Dictionary:

es;

sǽ-strand

m. Sea-shore :-- Sǽstrand litus, Wrt. Voc. i. 80, 59. Swá mænigfealde swá swá sandceosol on sǽstrande, Jos. 11, 4: Wulfst. 198, 22. Beraþ ða stánas tó sǽstrande, Homl. Th. i. 68, 29. [Heo stepen up a sæstrond, Laym. 9235. Icel. sævar-strönd.] sæ-strand