Spáca

According to the Old English Dictionary:

an;

spáca

m. I. the spoke of a wheel:--Ða sélestan men faran néhst Gode, swá swá sió nafu férþ néhst ðære eaxe, and ða midmestan swá swá spácan; for ðam ðe ǽlces spácan biþ óþer ende fæst on ðære nafe, óþEr on ðære felge . . . Ða felga hangiaþ on ðám spácan, Bt. 39, 7; Fox 222, 1-13. Spácan radii, Wrt. Voc. 1. 16, 23: 284, 47: 66, 54. II. part of the body [=ribb-spácan]:--Spácan radioli, 65, 21. [O. L. Ger. spéca radius: O. H. Ger. speicha radius, lignum in rota: Ger. speiche.] spaca