Stǽr

According to the Old English Dictionary:

stér, steór, es;

stǽr

n. A history; historia :-- Tó eallum ðe ðis ylce stǽr becyme úres cynnes tó rǽdanne omnes ad quos haec eadem historia pervenire poterit nostrae nationis legentes, Bd. pref.; S. 472, 33. Ðæt getæl ðæs hálgan stǽres and spelles ... Song hé eall ðæt stǽr Genesis illum seriem sacrae historiae ... Canebat de tota Genesis historia, 4, 24; S. 598, 5-10. In ðyssum úrum stǽre, 4, 30; S. 609, 33. Be stǽre Angelþeódes cyricean, 5, 24; S. 647, 16: 4, 22; S. 592, 31. On Ongelcynnes steóre, ðæt is, on historia Anglorum, Shrn. 87, 7. Ðara Abbuda stǽr and spell ðysses mynstres on twám bócum ic áwrát, Bd. 5, 24; S. 648, 28. On ðis úre cyriclíce stér, 4, 7; S. 574, 28. stær