Sunn-stede
Bosworth & Toller Anglo-Saxon Old English Dictionary - sunn-stede
According to the Old English Dictionary:
es;
- sunn-stede
- m. A solstice:--Sumor hæfþ sunnstede . . . winter hæfþ óþerne sunnstede . . . Gǽþ seó sunne norðweard óð ðæt heó becymþ tó ðam tácne ðe is geháten Cancer, ðǽr is se sumerlíca sunnstede . . . seó sunne cymþ eft súð tó ðam winterlícan sunnstede, Lchdm. iii. 250, 10-24. Ða Gréciscan onginnaþ hyra geár æt ðam sunnstede, 246, 19. God sette twegen sunnstedas, ðæne ǽnne on .xii. kl. Ian. and ðone óðerne on .xii. kl. Iulii, Anglia viii. 299, 16.