Þrýþ-ærn

According to the Old English Dictionary:

es;

þrýþ-ærn

n. A splendid hoitse, a palace :-- Nǽfre ic ǽnegum men ǽr álýfde ðrýþærn (cf. heáhsele, 1298; B. 647) Dena. Hafa nú húsa sélest, Beo. Th. 1318; B. 657. þryþ-ærn