Þú

According to the Old English Dictionary:

Þú

pers. pron. Thou. I. alone :-- Ðis land ðe þú gesihst, Gen. 13, 15. Hwæt eart þú þe þýn ansýn is swylce ánes sceaþan, and hwæt ys ðæt tácen þe þú on uppan þínum exlum byrst? Nicod. 32; Thw. 18, 19. Gewít þú, Abraham, féran ... þú scealt Isaac mé onsecgan, Cd. Th. 172, 24; Gen. 2849: Andr. Kmbl. 1899; An. 952. Ic áscige ðé, ðú Boetius, hwí þú swá manigfeald yfel hæfdest? Bt. 27, 2; Fox 96, 12. Eá lá þú mín Drihten God, hwæt gifst þú mé? Ger. 15, 2. Westú gearo, Bd. 5, 19; S. 640, 44. Scealtú ceól gestígan, Andr. Kmbl. 439; An. 220. Hié woldon þín onbídan, Blickl. Homl. 233, 27. Se ðe mid þé (ðec mið, Lind. Rush.) wæs qui erat tecum, Jn. Skt. 3, 26. Ne biþ þec mǽlmete, nymþe móres græs, ne rest witod, Cd. Th. 252, 7; Dan. 575. Þú gesyxst þás menigu þé (ðec, Lind.: on ðec, Rush.) ðringende, Mk. Skt. 5, 31. Se hálga gást on þé (ðeh, Lind.: ðec, Rush.) becymþ, Lk. Skt. 1, 35. Þec Sarre áh, Cd. Th. 137, 8; Gen. 2270. Ne forlǽte ic þé, 136, 10; Gen. 2256. I a. used reflexively :-- Ne ondrǽd þú þé, Gen. 15, 1: Lk. Skt. 1, 30. Ðú hafast þé on fyrhðe eorles ondsware, Andr. Kmbl. 1013: An. 507. Nim þé þis ofæt on hand, Cd. Th. 33, 11; Gen. 518. Ásend þé (ðeh, Lind.: þec, Rush.) nyþer, Mt. Kmbl. 4, 6. Þonne þú þé gebidde, 6, 6. II. strengthened with self or ána :-- Þú sylf ne gesyhst þæne beám on þínum ágenum eágan, Lk. Skt. 6, 42. Þú (Juliana) sylfa meaht gecnáwan, Exon. Th. 262, 32; Jul. 341: Cd. Th. 36, 12; Gen. 570. Ðú eart seolfa geong, Andr. Kmbl. 10101; An. 505. Þú meaht þé self geseón, Cd. Th. 38, 23; Gen. 611. Þæt þú þa beorhtan ús sunnan onsende, and þé sylf cyme, Exon. Th. 8, 8; Cri. 114. Hwí swingst þú ána? ... Ne miht þú ána hit ácuman, Ex. 18, 14, 18. Þú ána canst ealra gehygdo, Andr. Kmbl. 135; An. 68. Þé wæs leófra his hyldo, þonne Þín sylfes bearn, Cd. Th. 176, 34; Gen. 2921. Lufa þínne néhstan swá þé sylfne (ðec seolfne, Lind.), Mt. Kmbl. 19, 19. III. combined with þe to express the relative :-- Fæder úre þú þe eart on heofenum Pater noster, qui es in coelis, Mt. Kmbl. 6, 9. Drihten þú þe míne fæderas on þínre gesihþe eodon, God þú þe mé féddest Deus, in cujus conspectu ambulaverunt patres mei, Deus, qui pascit me, Gen. 48, 15: Elen. Kmbl. 1448; El. 726. Wé þé þanciaþ, þe þú hafest on gewealdum hiofen and eorþan, Hy. 8, 12. Eálá þú Hǽlend þurh þíne þrowunga þe þú getuge tó þé ealle ða sáwla, H. R. 15, 3. [Goth. þu; gen. þeina; dat. þus; acc. þuk: O. Sax. thu; gen. thín; dat. thi; acc. thik: O. Frs. thu; gen. thín; dat. acc. thi: O. H. Ger. dú; gen. dín; dat. dir; acc. dih: Icel. þú; gen. þín; dat. þér; acc. þik.]

Related words: gé, git. þu