Þys-líc

According to the Old English Dictionary:

þyl-líc;

þys-líc

pron. Such. I. used adjectivally, (1) qualifying a noun :-- Gif him þyslícu þearf gelumpe, Beo. Th. 5267; B. 2637. Wénst ðú ðæt ðé ánum þyllíc (þellecu, Cott. MS.) hwearfung and þillíc (þillícu, Cott. MS.) unrótnes on becumen, and nánum óþrum móde swelc ne on becóme, Bt. 8; Fox 24, 35. Ic mé þyslícre þráge ne gewénde, Exon. Th. 269, 20; Jul. 453. Þyslícne þegn, 316, 7; Mód. 45: Elen. Kmbl. 1087; El. 546. Ða ðe ðyllícne gylt þurhteóð, Homl. Ass. 148, 122. Ðá ongan hé forð sendan þyllíce stemne and þus cwæð..., Homl. Skt. ii. 23 b, 190. Ðyllíce, 204. Þislíc ǽrende se pápa eft onsende and ðás word cwæð..., Blickl. Honnl. 205, 22. Ne geceás ic nó ðis fæsten, ac ðyllíc fæsten ic geceás: brec ðæm hyngriendum ðínne hláf, Past. 43; Swt. 315, 13. Ðæt mód þillíc sár cweþende wæs, Bt. 5, 1; Fox 8, 24. Mid þyslíce þreáte hláford fergan, Exon. Th. 32, 23; Cri. 517. Þyllícu þing syndon gereht, Homl. Ass. 199, 142. Ðyllecum unrihtum, Bt. 16, 4; Fox 58, 10. Ðyllíce gife and swá mycle tanta taliaque dona, Bd. 2, 12; S. 514, 13. Ðyllíca giefa, Past. 5; Swt. 41, 13. Ðyllíce gyltas, Homl. Ass. 149, 132. Ðyllíce weorc, Homl. Skt. i. 17, 28. Manega óþre þyllíce ðing alia similia his multa, Mk. Skt. A. 7, 8. (2) predicative :-- Ðæt seó onwrihgnes ðyslíc wǽre revelationem hujusmodi esse, Bd. 3, 8; S. 531, 37. Ðyslíc mé is gesewen ðis líf talis mihi videtur vita, 2, 13; S. 556, 13. Ðonne ðis tácen ðyllíc ðé tó cume, 2, 12; S. 514, 22. Sió onsýn biþ þyslícu, Lchdm. ii. 348, 21. Þyllíc bið se ende ðæs líchoman fægernesse, Blickl. Homl. 59, 21: Homl. Th. i. 88, 50. Þyllíc byð ðæt cyn haec est generatio, Ps. Th. 23, 6. Ic nǽfre ðé þyslícne gemétte, þus méðne, Exon. Th. 163, 2; Gú. 987. Þás tácno þyslíco syndon, Blickl. Homl. 109, 6. Ða ðe ðyllíce beóð, Past. 5; Swt. 41, 20: Homl. Ass. 146, 63. II. used substantively :-- Þes þyllíca sý gemyngod hic ammoneatur, R. Ben. 48, 6. Gif ówiht þislíces gelimpe si hujus simile quid acciderit, L. Ecg. C. 15; Th. ii. 144, 2. Ðises hí wundriaþ and manies þyllíces, Bt. 39, 3; Fox 214, 32: Ps. Th. 9, 31: Homl. Th. ii. 158, 2: Homl. Skt. i. 12, 275: ii. 28, 106. Ymb ðyllíc is tó geðencenne, Past. 9; Swt. 59, 21. Þyllíc, Homl. Skt. ii. 28, 119. Sege hwænne ic ǽfre ǽr þillíc ðé gedyde dic, quid simile unquam fecerim tibi, Num. 22, 30. Nǽfre wé ǽr þyllíc ne gesáwon numquam sic vidimus, Mk. Skt. 2, 12: Ors. 4, 4; Swt. 164, 3. Hwam beóð ðás ðyllecan gelícran quibus isti sunt similes? Past. 33; Swt. 226, 23. Ðás ðyllíce bringaþ gestreón, Homl. Th. ii. 550, 35: Homl. Skt. i. 4, 290. For ðyllecum næs hé geunrótsod, Bt. 16, 4; Fox 58, 8. Mid þyllícum and mid manegum þyllícum, Ps. Th. 10, 7. Ða ðe heora lustum folgiaþ and ðyllíce ádreógaþ, Homl. Ass. 196, 45. Wé gehýrdon þyllíce gereccan. Homl. Skt. i. 6, 184, 189. [O. E. Homl. Kath. A. R. H. M. þullich: Ayenb. þellich.] Cf. þus-líc. þys-lic