Úht-sang

According to the Old English Dictionary:

es;

úht-sang

m. One of the services of the church, nocturns or matins :-- Hú fela sealma on nihtlícum tídum tó singenne synt. On wintres tíman is se úhtsang þus tó beginnenne ... quanti psalmi dicendi sunt nocturnis horis. Hiemis tempore premisso in primis versu..., R. Ben. 33, 7. Seofon tídsangas hí gesetton ... Se forma tídsang is úhtsang mid ðam æftersange ðe ðǽrtó gebiraþ, L. Ælfc. P. 31; Th. ii. 376, 5: L. Ælfc. C. 19; Th. ii. 350, 6. Of ðære tíde úhtsanges ex tempore matutinae synaxeos, Bd. 4, 19; S. 588, 13: Shrn. 94, 32. Hwá áwecþ ðé tó úhtsancge (ad nocturnos)? Coll. Monast. Th. 35, 27. Tó úhtsange, tó æftersange ad nocturnam, ad matutinam, Anglia xiii. 396, 449: 401, 523. Ðæt ðære nihte tó láfe sié æfter ðam úhtsange quod restat post vigilias, R. Ben. 32, 17. From Eástron oð ða kalendas Nouembris sý se ǽrest ðæs úhtsanges swá gemetegad, ðæt lýtel fæc gehealden sý betwyh ðæm úhtsange and ðæm dægrédsange, and upásprungenum dægriman dægrédsang sý begunnen a Pasca usque ad kalendas Novembris sic temperetur hora vigiliarum agenda, ut parvissimo intervallo custodito mox matutini, qui incipiente luce agendi sunt, subsequantur, 32, 19-33, 1: 34, 7. Ða þénunga ðe wé habbaþ on Godes þeówdóme tó mæssan, and tó úhtsange, and tó eallum tídsangum, L. Ælfc. P. 30; Th. ii. 374, 34. Ic sang úhtsang cantavi nocturnam, Coll. Monast. Th. 33, 25: Anglia xiii. 380, 220. Úhtsang singan nocturnas laudes dicere, Bd. 4, 24; S. 599, 4. On úhtan ðone úhtsang gehýran, L. E. I. 24; Th. ii. 420, 35. Tíd úhtsanga hora vigiliarum, R. Ben. Interl. 37, 12. Be nihtlícum úhtsangum de nocturnis vigiliis, 46, 9. [Ure Leafdi ulttsong siggeð oþisse wise, A. R. 18, 19. Uhtsong bi nihte ine winter, ine sumer iþe dawunge, 20, 19. Daȝȝsang and uhhtennsang. Orm. 6360. O. H. Ger. úhti-sang orgia: Icel. óttu-sóngr matins.] v next word. uht-sang