Un-tódǽledlíc

According to the Old English Dictionary:

un-tódǽledlíc

adj. Indivisible, inseparable :-- Ánfeald and untódǽledlíc simplex indivisumque natura, Bt. 33, 1; Fox 120, 10: 34, 7; Fox 144, 19. Hí ðrý án God untódǽledlíc, Homl. Th. i. 150, 15: 248, 9: 500, 29. Ðære Hálgan Ðrynnysse weorc is ǽfre untódǽledlíc, 498, 35. Littera is se læsta dǽl on bócum and, untódǽledlíc ... beóð ða stafas unóödǽledlíce, Ælfc. Gr. 2; Zup. 4, 19-5, 3. Ðæt gecynd geféhþ ða friénd tógædre mid untódǽledlícre lufe, Bt. 24, 3; Fox 84, 2. un-todæledlic