Út-færeld

According to the Old English Dictionary:

es;

út-færeld

n. A going out :-- Exodus on Grécisc, exitus on Lýden, útfæreld on Englisc, Ex. Thw. tit. Útfæreld his fram Fæder egressus ejus a Patre, Hymn. Surt. 44, 17. Hí ǽr Moyse and hys folce ðæs útfæreldes wyrndon, Ors. 1, 7; Swt. 38, 19. Útfæreld exitum, Ælfc. Gr. 30; Zup. 193, 8. Ne fare hé út tó gefeohte ne him nán man útfæreld beóde (he is not to be called upon to leave home), Deut. 24, 5. ut-færeld