Wodlíce

According to the Old English Dictionary:

wodlíce

adv. I. madly, furiously, franticly: -- -Ðám unþeáwfæsturn ðe wódlíce drincaþ, and heora gewitt árnyrraþ, Homl. Ass. 6, 145 : Homl. Skt. i. 13, 76: L. Ælfc. C. 35 ; Th. ii. 356, 43. Wódlíce ástyrode wið ðone hálgan. Homl. Ass. 79, 162. Wódlíce geyrsod, Homl. Skt. ii. 25, 616. Ðú þus wódlíce wilnast ceorles, i. 3, 396. Hé mót wódlíce derian, Wulfst. 85, 5. Ðam wulfe gelíc ðe wóðlíce ábíteþ ða sceáp, Basil admn. 6; Norm. 46, 23. II. blasphemously, v. wód (l a) :-- Ðæt óðer ðæra hospworda hé wiðsóc, ðæt hé deófol hæfde; ac hí wǽron witodlíce mid deófle áfylled, ðá ðá hí swá wódlíce tó ðam Hǽlende sprǽcon. Homl. Th. ii. 230, ii. [He mochul þa wodeloker wilnede þeos mæidenes, Laym. 3201. He schal scheten woodlich or fersliche, Halliw. Dict. Icel. óðliga rashly.] wodlice,wod-lice