Wóþ-bora

According to the Old English Dictionary:

an ;

Wóþ-bora

m. A (good) speaker, orator, poet, prophet, philosopher :-- Sum biþ wóðbora, giedda giffæst. Exon. Th. 295, 19 ; Crä. 35. Sægde sum wóðbora, Esaias 19, 18 ; Cri. 302. Ic wóðboran wordleána sum ágyfe æfter giedde, 489, 17 ; Rä. 78, 9. . Micel is tó hycgenne wísum wóðboran, hwæt sió wiht sié, 414, 22 ; Rä. 32, 24. Wilt ðú wísne wóðboran wordum grétan, biddan ðé gesecge gesceafta cræftas, 346, 21 ; Sch. 2. Cræftgleáwe men, wíse wóþboran, Chr. 975 ; Erl. 126, 27. Wóðborum rhetoribus, Wrt. Voc. ii. 81, 53. woþ-bora