1 īdellīce
adv. I. in vain, to no purpose :-- Haldende īdelnisse īdel-līce (supervacue), Ps. Srt. 30, 7. Mon hwedre īdellīce (vane) bid gedroefed, 38, 7: 88, 48. II. without cause :-- Īdellīce (vane) edwīttun sāwle mīne, 34, 7. under īdel; n. idellice