Á-beódan

Nach dem Altenglischen Wörterbuch:

á-beódan

Add: (1) to announce, declare a message :-- Hé word ábeád he delivered the words of his message, B. 390. Ðæt hé hyre ǽrende ábude ðám bisceope ðysum wordum, Hml. S. 2, 68. Ðæt ic wiþ ðé sceolde ǽrendsprǽce ábeódan, Räi. 61, 16. Áboden bið praedicabitur, Lk. R. 12, 3: 24, 47. (l a) where the message is given by a clause:-- Hé ábeád þæt ǽgðer ðára folca óþrum ágeáfe ealle ðá men ðe hié gehergead hæfden, Ors. 4, 6; S. 178, 12. (2) to announce what is coming:-- Heáhengel hǽlo ábeád Marian, ðæt heó Meotod sceolde cennan, Men. 50: An. 96. Ðæt ðú hellwarum hyht ne ábeóde, ah ðú him secgan miht sorga mǽste, Sat. 695. Se deáþ him tó cymeþ Godes dóm tó ábeódenne, Bl. H. 59, 12. (2 a) to announce the coming of a person:-- Hæfde hé seleweard áseted, sundornytte beheóld, eoton weard ábeád (the guard's special office was to give notice of Grendel's coming), B. 668. (3) in formulae of greeting, to bid farewell, (hǽl ábeódan) to hail:-- Hé hǽlo ábeád heorðgeneátum he bade farewell tohis comrades, B. 2418. Héht hé Elenan hǽl ábeódan he sent salutation to Elene, El. 1004. (4) to announce what may be accepted, to offer :-- Nú ic dé cyst ábeád lo! I have offered you a choice, Gen. 1919. Fela gé mé earda áboden habbaþ, Gú. 280. (5) to announce what is to be obeyed, to bid, command :-- Hé up lócade, swá se ár ábeád, El. 87 : Gen. 1362. Ábeád cyning þegnum sínum, ðæt hié . . . , 1869. Ðé ábeódan hét hé, ðæt ðú . . . , Gú. 1348. Engel stefne ábeád, hét ðæt treów ceorfan, Dan. 510. (6) to summon, call out :-- Hé fyrde hét út ábeódan, Chr. 1091 ; Erl. 227, 33. Ábeódende eliciens (igniferas fulminum coruscationes, Ald. 62), Wrt. Voc. ii. 85, 46. Bið geban micel and áboden þider eal Adames cnósl omnes homines cogentur adesse, Dóm. L. 128. [He his ærnde abed (bed, 2nd MS.), Lay. 4423. O. H. Ger. ar-biotan exhibere, offerre: Ger. er-bieten.] a-beodan