Á-hreddan
Bosworth & Toller Anglo-Sächsisches Altenglisches Wörterbuch - á-hreddan
Nach dem Altenglischen Wörterbuch:
- á-hreddan
- Add: I. to rescue, etc. :-- Hié þá herehýþa áhreddon, Chr. 894; P. 85, 20: 917; P. 98, 7. Gener vel árede erue, i. defende, Wrt. Voc. ii. 144, 6. II. to rescue from, (l) with gen. :-- Áhrede mé hefiges níðes feónda mínra, Ps. Th. 58, 1. (2) with dat. :-- Mennen þe þú áhreddest wælclommum. Gen. 2127. Hé hí wolcne bewreáh, wráðum áhredde expandit nubem in protectionem eorum, Ps. Th. 104, 34. Þone wérgan heáp wráðum áhreddan, Cri. 16. (3) with prep, (α) æt :-- Drihten hý áhret æt þám synfullum Dominus eruet eos a peccatoribus, Ps. Th. 36, 39. Gyf hit man æt ðeófes handa áhret, Ll. Th. i. 226, 4. Hí áhreddon ꝥ cild æt þám wulfe, Hml. S. 30, 185. Áhrede míne sáwle æt þám unrihtan wísan eripe animam meam ab impio, Ps. Th. 16, 12. Tó læt ꝥ hé þá sáuwle æt þon wiþerweardan áhredde, Bl. H. 43, 24. Hé wæs áhred æt his feóndum, Ps. Th. 4, arg. (β) fram :-- Hé hí áhredde fram deófles anwealde, Hml. Th. i. 334, 7. Hé hí fram frecednyssum áhredde, 574, 20. Þæt wé beón áhredde fram forwyrde, ii. 266, 12. (γ) of :-- Betere wé áhreddon ús sylfe of ðissere burhware gehlýde, Hml. S. 23, 202. Of deófles gewealde áhreddan, Wlfst. 22, 3. Tó áhreddenne Loth of þám fýre. Scrd. 22, 40. (δ) on :-- Woruldfeoh ðæs ic on sceotendum áhredde, Gen. 2144. (ε) wiþ (dat. acc.) to save from, protect against :-- Swá God his folc áhredde wið þone cyning . . . swá hé árett his gecorenan wið þone deófol, Hml. Th. ii. 200, 10-14. Godes módor hí áhredde wið heora feóndum. Chr. 994; P. 129, 4. Hé áhredde ꝥ folc wiþ þone hunger, Gen. pref. Thw. 3, 23. Hí his mágas áhredde wið heora réðnysse, Hml. S. 25, 409. ꝥ hé ús áhredde wið þone feónd, 26, 20. Ic wylle áhreddan míne eówde wið eów, Hml. Th. i. 242, 13. Wið þysne cyning tó áhredenne (-dd-, ) úre leóde, Hml. S. 26, 23. Hí áhredde wurdon wið Pharao, Hml. Th. ii. 266, 20. [O. H. Ger. ar-retten eruere, liberare, defendere.] a-hreddan