Æfterra

Nach dem Altenglischen Wörterbuch:

æft(e)ra;

æfterra

cpve.: æft(e)resta; spve. I. where relation of two objects is marked, (1) in time, latter:--Se æfterra anweald--se ǽrra, Bt. 16, 1; F. 50, 12. Wæs heora æftra sýð wyrse ðonne se ǽrra, Chr. 1001; P. 133, 25. (2) in place, hinder, lower:--Ðæt ǽrre folc and ðæt æfterre those before and those behind, Bl. H. 81, 25. Se æftera stemn puppis, Wrt. Voc. i. 63, 37. Se æftra streám aquae inferiores, Jos. 3, 16. On ðǽm æftran teáme bimus, Wrt. Voc. ii. 12, 70. I a. giving order of a group in a series, latter:--Sý alleluia gecweden mid ðám syx æftrum (posterioribus) sealmum, R. Ben. 39, 17. I b. where there are more than two objects the superlative æftresta = last:--Ðreó frigedagas, se ǽresta . . . se nýhsta . . . se æftresta, Angl. xi. 3, 69. II. where there is juxtaposition, immediate sequence, next, following:--On ðǽm æfterran geáre ðæs anno post hunc subsequente, Ors. 3, 6; S. 108, 15. On ðám æftran geáre þe se arcb wæs gemartyrod, Chr. 1013; P. 143, 9. On ðǽm æfteran dæge, Bl. H. 71, 34. Ðýs æftran geáre sequente anno, Nar. 30, 11. III. as an ordinal, second:--Ǽrest . . . se æftera . . . ue þridda, Chr. 827; P. 60, 27. Sió æfterre tá . . . sió feórðe tá, Ll. Th. i. 90, 20. Hér endað sió forme bóc and onginð sió æfterre, Ors. 1, 14; S. 58, 12: 1, 7; S. 36, 26. Ðá æðelu ðǽre æfterran ácennesse (regenerationis), Past. 85, 15. Ðæs æfteran sealmes capitul, Ps. Th. 2, arg. On ðǽre æfteran míle fram Róme, Bl. H. 193, 19. æfterra