Æg

Nach dem Altenglischen Wörterbuch:

æig;

ÆG

g. asges; pl. nom. acc. ægru; g. ægra; d. ægrum, ægerum; n. An EGG; ovum :-- Gifhit [cild] æges bitt if he ask for an egg, Homl. Th. i. 250, 9. Ðæt æg [æig MS.] getácnaþ ðone hálgan hiht the egg betokens the holy hope, i. 250, 11. Gif he bit æg si petierit ovum, Lk. Bos. 11, 12. Gením hænne æges geolocan take the yolk of a hen's egg, L. M. 1, 2; Lchdm, ii. 38, 6. Sceáwa nú on ánum æge, hú ðæt hwíte ne biþ gemenged to ðam geolcan, and biþ hwæðere án æg look now on an egg, how the white is not mingled with the yolk, and yet it is one egg, Homl. Th. i. 40, 27, 28. On æge biþ gioleca on middan in on egg the yolk is in the middle, Bt. Met. Fox 20, 338 ; Met. 20, 169. Of ægerum from eggs, Exon. 59a; Th. 214, 2 ; Ph. 233. Ægru lecgan to lay eggs, Som.121. Æges hwíte white of an egg. Æmettan ægru gením take emmet's eggs, L. M. I, 87; Lchdm, ii. 156, 6. [Ger. ei, n. M. H. Ger. ei, g. eies, eiges, pl. eiger, n: O. H. Ger. ei, g. eies, eiges, pl. eigir, a: Dan. äg, n : Swed, ägg, n: O. Nrs. egg, n.] æg-,æg