Ceás

Nach dem Altenglischen Wörterbuch:

e;

ceás

f. Add: I. strife, quarrel, contention :-- Dyslic bið mannes ceás ongeán Godes gódnysse, Hml. Th. ii. 89, 26, Ðá wróhtgeornan ðe ceáse wyrceað (cf. ða ðe wróhte sáwað, 357, 14) seminantes jurgia, Past. 177, 11. Cǽsa insectationes, rixas, An. Ox. 4, 54. II. reproof, chiding, rebuke :-- Dauið anféng eáðmódlíce his ágnes ðegnes ceáse (correptionem), Past. 145, 19. 'Ðonne ic him cídde, ðonne oncúdon hié mé.' Hié oncúðon hiene for ðǽre ceáse, 355, 16. For úre ceáse ex nostra increpatione, 23. [O. Frs. káse. Lat. causa.] adj.; ceást. ceas

Verwandte Wörter: or-, unbe-ceás;