Druncen
Bosworth & Toller Anglo-Sächsisches Altenglisches Wörterbuch - druncen
Nach dem Altenglischen Wörterbuch:
- druncen
- adj. Add :-- Druncen lentus (the epithet applies to Nabal, Ald. 205, 28), Wrt. Voc. ii. 96, 62: 53, 9: ebriosus">paponius (ebriosus">paponius = ebriosus, get drunk), Lch. ii. 330, 8. Wín, ꝥ is ǽlces cynnes drinc þe man mæg of (fore, v. l.) druncen beón, Ll. Th. ii. 134, 21. Wíne druncen crapulatus a vino, Ps. Th. 77, 65: Gen. 1563: Jud. 67: B. 1467. Beóre druncen, 531. Se druncena (ebriosus) wín onféhþ, Scint. 107, 8. Þǽre druncnan madidae, Wrt. Voc. ii. 57, 54. Hié dydon swá druncnum (Lot), Gen. 2598. Þá hié druncne æt heora symble sǽtan, Ors. 3, 9; S. 130, 25: B. 1231. Hǽðene swǽfon dreóre druncne, An. 1005. Hié wlenco anwód æt wínþege, druncne geþóhtas, Dan. 18. Hé drincð mid druncenum (ðruncnum, L., druncennum. R. ebriis), Mt. 24, 49. druncen