Grút

Nach dem Altenglischen Wörterbuch:

grút

indecl. and grút; pl. n. Take these under grút; gen. grýt (?), grút (?); dat. grýt, grút; f., and add :-- Grút far, Wrt. Voc. ii. 39, 76. Gruiit ( = grýt (?), grút (?)) pollinis, 117, 64. Clam wiþ þon; þá reádan tigelan, gecnúwa tó dúste, gemeng wið grút, Lch. ii. 114, 25. [N. E. D. grout. O. L. Ger. grút magaria; fermentata cerevisia quod uulgo grút nuncupatur.] grut