Hōc
Bosworth & Toller Anglo-Sächsisches Altenglisches Wörterbuch - hōc
Nach dem Altenglischen Wörterbuch:
- hōc
- Add: I. a hook at the end of a pole, chain, &c. for catching hold, dragging, &c. (lit. or fig.) :-- Manna heortan þe beód durh un-rihtwīsnysse hōcas āwegde, Hml. Th. i. 362, 27. II. a fish-hook :-- Hōc hamus, Wrt. Voc. ii. 43, 36. Sende ongul l hōc (hōc dīn, R.) mitte chamum, Mt. L. 17, 27. III. a curved implement :-- Hōce cauterio (torrido dogmatum cauterio, Ald. 26, 34), Wrt. Voc. ii. 78, 54: 18, 13. v. weōd-hōc; hōc-īsern. IV. bent timber used in shipbuilding (?) [v. N. E. D. hook; 8] :-- Hōcas uncini, spreotas trudes, Wrt. Voc. i. 57, 15. Þoll scalmus, bord tabule, hōcas uncinos (v. Wülck. Gl. 289, II), 63, 81 (both glosses occur in lists of words connected with ships). V. a sharp bend or angle in the length of anything, v. hōced :-- Tō ginum hōcum, C. D. iii. 413, 10. Swā tō weáwan hōcan, v. 207, 26. hoc