Hrútan

Nach dem Altenglischen Wörterbuch:

hrútan

Add: I. to make a noise, rumble, rattle:--Went hié sió wamb and hrýt and gefélð sár þonne se mon mete þiged, Lch. ii. 216, 20. Ne mé hrútende (II. to snore (perhaps this is a different word. v. N. E. D. rout):--Sé ðe hrét qui stertit, Kent. Gl. 322. Reát dester(t)uit, somniavit, Wrt. Voc. ii. 139, 17. Ðá hé þæne cyrcward gehýrde ofer eall hrútan, Vis. Lfc. 31. Hrútende stertens, Wrt. Voc. ii. 121, 30. hrutan

Verwandte Wörter: Angl. xxxii. 386) hrísil scelfaeð, ni mec óuuana aam sceal cnyssa (cf. nec radiis carpor, duro nec pectine pulsor, Ald. 257, 23), Txts. 151, 7.