Hwǽten
Bosworth & Toller Anglo-Sächsisches Altenglisches Wörterbuch - hwǽten
Nach dem Altenglischen Wörterbuch:
- hwǽten
- adj. Wheaten :-- Hwǽten hláf siligeneus vel triticeus panis, Ælfc. Gl. 66; Som. 69, 63; Wrt. Voc. 41, 19. Ic secge eów ðæt hwǽtene corn wunaþ ána búton hyt fealle on eorþan and sý deád dico vobis nisi granum frumenti cadens in terram mortuum fuerit ipsum solum manet, Jn. Skt. 12, 24. Mid hwǽtenan meluwe, Herb. 184, 4; Lchdm. i. 322, 13. Of hwǽtenum mealte geworht, iii. 74, 3. Hwǽtenne hláf, L. M. 1, 53; Lchdm. ii. 126, 1: Ps. Th. 77, 25. On hwǽtene wyrte in wheaten wort, L. M. 2, 57; Lchdm. ii. 268, 12. Nim hwǽten corn, L. M. 1, 75; Lchdm. ii. 150, 8. cxx hwǽtenra hláfa, Chart. Th. 460, 15. hwæten