Leáf
Bosworth & Toller Anglo-Sächsisches Altenglisches Wörterbuch - leáf
Nach dem Altenglischen Wörterbuch:
es;
- LEÁF
- n. A LEAF of a tree, of a book, a shoot :-- Leáf hys ne fylþ folium ejus non defluet, Ps. Spl.; his leáf and his blǽda ne fealwiaþ ne ne seariaþ folium ejus non decidet, Ps. Th. 1, 4. Leáf antes, Wrt. Voc. ii. 9, 16. Leáf folia, Mt. Kmbl. 21, 19: 24, 32: Mk. Skt. 13, 28: Bt. Met. Fox 11, 114; Met. 11, 57. Man scóf ðara bóca leáf ðe of Hibernia cóman and ða sceafþan dyde on wæter rasa folia codicum qui de Hibernia fuerant, et ipsam rasuram aquæ immissam, Bd. 1, 1; S. 474, 37. Mid grénum leáfum virentibus foliis, Gen. 8, 11. [Goth. laufs; m.: O. Sax. lóf: O. Frs. láf: Icel. lauf: O. H. Ger. laub folium, frons: Ger. laub.] DER. gold-leáf. leaf,leaf-,-leaf