Mægen . i

Nach dem Altenglischen Wörterbuch:

mægen . I

add :-- Swá hwæt swá tóforan þám neádbehéfum belifenbyþ on heora mægenes tilunge quidquid necessario victui superest ex operibus manuum, R. Ben. 138, 17, Ic sylle Wulfsige mínum geréfan wið his holdum mægene ( for his loyal and able service) ánes hídes lond, Cht. E. 161, 27. Be sáre þæs magan. Gif se man ꝥ mægen hæbbe lǽt him blód, Lch. ii. 180, 31. Hé (Aidan) munuclíce leofode . . . mid sóþum mægnum, Hml. S. 26, 82. II. add: a virtuous action :--Þæt wé beón gódum mannum gelíce in ðám mægenum þé wé dón magon, Verc. Först. 169, 3. III. add :--Þæt eorðlice mægn þe þú hér samnast. . . eall þis mægn wát, þe hér tó gemóte cóm, þæt bín heáhsetl is þrymmes áfylled, Wlfst. 254, 13-18.

Verwandte Wörter: full-, god-, heáfod-, helle-, níd-, stíþ-mægen. mægen,mægen