Rihtlǽcung

Nach dem Altenglischen Wörterbuch:

e;

rihtlǽcung

f. Correction, making right :-- Ða underþióddan sint tó maniane ðæt hié ðara unþeáwas ðe him ofergesette bióþ tó swíðe and tó þrisðlíce ne eahtigen . . . ðý læs hié for ðære ryhtlǽcinge weorþen upáhæfene, Past. 28; Swt. 197, 2. Tó ðám dómbócum ðe se heofonlíca Wealdend his folce gesette tó rihtlǽcunge ealra forgǽgednyssa, Homl. Th. ii. 198, 20. Hrihtlǽcinge ratiocinationis, Hpt. Gl. 481, 78. rihtlæcung