Þel

Nach dem Altenglischen Wörterbuch:

(þell), es;

þel

n. A thin piece of wood or metal, a plank, plate :-- Gylden þel áslægen bratea, Wrt. Voc. ii. 12, 42. Weel planca (þell? þele? the line is: Corpus virgineum natat ceu plana carina, Ald. 199), 95, 79. Þeáh man gesette án brád ísen þell ofer ðæs fýres hróf ... and þeáh man mid ðám hameron beóte on ðæt ísene þell, Wulfst. 147, 2-7. Ða wágas wǽron gyldne mid gyldnum þelum ánæglede fingres þicce auratos parietes laminarum digitalium grossitudine, Nar. 4, 25. Wǽpenu mid gyldenum þelum bewyrcean arma aureis includere laminis, 7, 12. [Cf. Icel. þili; n. a plank.]

Verwandte Wörter: benc-, ceól-, wǽg-þel; þel-brycg, -fæsten; þelu; þiling, þille. þel