Þeódan
Bosworth & Toller Anglo-Sächsisches Altenglisches Wörterbuch - þeódan
Nach dem Altenglischen Wörterbuch:
þiédan, þídan, þýdan;
- þeódan
- p. de To join (trans. or intrans.), attach :-- Be ðám ðe wið ða dǽdbétendan ðeódaþ de is qui junguntur excommunicatis, R. Ben. 50, 9. Ðonne hý sume mid geficum wið ðone ánne þeódaþ and leásettaþ, sume wið ðone óþerne dum adulantur partibus, 125, 2. Ða woruldgesǽlþa hú hié simle tó ðám gódum ne ðeódaþ ne ða yfelan góde ne gedóð ðe hié hié oftost tó geðeódaþ fortuna nec se bonis semper adjungit, et bonos, quibus fuerit adjuncta, non efficit, Bt. 16, 3; Fox 56, 33. Ðá weóxon ða fýr swýþe and hí tógædere þeóddon and samnedon óþ ðæt ðe hí wǽron on ǽnne unmǽtne lég geánede crescentes ignes usque ad invicem sese extenderunt, atque in immensam adunati sunt, flammam, Bd. 3, 19; S. 548, 20. Nán bróðor wið óþerne ne þeóde, ne mid his geþeódrǽdenne ne lette on unþæslícum tíman neque frater ad fratrem jungatur horis incompetentibus, R. Ben. 74, 23. Dæt hé hiene nánwuht ne áhebbe ofer his gelícan ne from hiera geférrǽdenne ne ðiéde quia per elationem se minime a proximorum societate disjungit, Past. 46; Swt. 349, 5. Þæt wé ús georne tó Gode þýdon that we diligently attach ourselves to God, Blickl. Homl. 115, 21. Mid cnottum (wǽre) þeód nexibus nodaretur, Hpt. Gl. 481, 31. Þióð subjugatae, subjunctae, 519, 4. [Cf. Icel. þýða to associate, attach.]