Þyrne

Nach dem Altenglischen Wörterbuch:

an;

þyrne

f. A thorn-bush :-- Þyrne, thyrnae dumus, Txts. 57, 710. Þorn oþþe þynne dumus, Wrt. Voc. ii. 25, 70. Þyrne frutices, ramos, 151, 44; dumus, i. spina, spineta, Wülck. Gl. 225, 23. Hé geseah ðæt seó þyrne (rubus) ... næs forburnen, Ex. 3, 2, 3. On ða þyrnan westewarde ðǽr se mycla þorn stód, Cod. Dip. Kmbl. iii. 404, 12. On ða rúgan þyrnan; of ðære þyrnan on ða brémbelþyrnan, 419, 12. On gáte þyrnan; of ðære þyrnan on blace þyrnan, vi. 2, 5. On ða blacan þyrnan; of ðære þyrnan, 220, 20. On ða ealdan þyrnan, Cod. Dip. B. iii. 136, 25. Þyrnan dumos, þyrnum dumis, Wrt. Voc. ii. 27, 43, 44. [Cf. Icel. þyrnir a thorn.]

Verwandte Wörter: brémel-, brér-, mǽr-þyrne. þyrne