Tǽlend

Nach dem Altenglischen Wörterbuch:

es;

tǽlend

m. I. a reprover :-- Ðǽm télendum reprehensoribus, Mk. Skt. p. 2, 17. II. a slanderer, backbiter, detractor :-- Swíþe seldon ǽnig man wile beón andetta, ðæt hé æféstig sý oððe tǽlend, Blickl. Homl. 65, 4. Ðone tǽlend detrahentem, Ps. Lamb. 100, 5. Mid télendum cum detractoribus, Kent. Gl. 938. III. a scorner, mocker, derider :-- Sécþ tǽlend (derisor) wísdóm ... gearwe synd tǽlendum (derisoribus) dómas, Scint. 171, 13-14. Nelle ðú þreágean tǽlend (derisorem), 113, 12. Télend, Kent. Gl. 289. tælend