Út-laga

Nach dem Altenglischen Wörterbuch:

an;

út-laga

m. An outlaw :-- Útlaga exlex, Ælfc. Gr. 9, 62; Zup. 70, 5: exul, 9, 10; Zup. 39, 14: Wrt. Voc. 1. 50, 58: 74, 26. Hé scel beón útlaga wið mé, Wulfst. 296, 10. Útlagen (-an? -ne?) extorrem, Hpt. 412, 73. Se ðe Godes útlagan hæbbe on gewealde, L. Eth. ix. 42; Th. i. 350, 1. Wé beódaþ ðæt útlagan Godes and manna of earde gewítan, L. C. S. 4; Th. i. 378, 11. Riht is ðæt ða útlagan weorþan, ðe tó Godes rihte gebúgan nellan, Wulfst. 269, 5. Útlagan exules, Hymn. Surt. 5, 25. [Icel. út-lagi.] v út-lah. ut-laga