Wræc-líc

Nach dem Altenglischen Wörterbuch:

wræc-líc

adj. I. strange, wonderful :-- Fæste is ðín templ éce and wræclíc áwa tó feore sanctum est templum tuum, mirabile in aequi-fate, Ps. Th. 64, 5 : Exon. Th. 26, 12 ; Cri. 416. Geseah cyning wundor on wíte ágangen ; him ðæt wræclíc þúhte, hyssas hále hwurfon in ðam hátan ofne, Cd. Th. 233, 4 ; Dan. 270. Wundor ðín wræclíc mirabilia tua, Ps. Th. 88, 4 : 74, 2. Ðíne weorc wǽron wræclíce swýþe mira opera tua, 138, 12. Wræclíce syndon wǽgea gangas mirabiles elationes maris, 92, 5. Weorca wræclícra mirabilium, 76, 9: 105, Æðele cyningas, weras wræclíce reges mirabiles, 135, 19. Wundur wræclícu magnolia, 70, 18 : mirabilia, 118, 18. Wolcen wræclícu, 134, 7. Móyses dómas, wræclíco wordriht, Cd. Th. 177, 31 ; Exod. 3. II. wretched, miserable :-- Wé on ðás wræclícan woruld ácende wurdon. Wulfst. I. 12. Hý wurdon of ðære myrhðe áworpene, ðe hý ǽr on wǽron, and on ðis wræclíce líf bescofene and on earfoðan and on geswince wunedon, 9, 13. Hé sceóp ðám wérlogan wræclícne hám, Cd. Th. 3, 17 ; Gen. 37. wræc-lic