Á-solcen

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

á-solcen

Add :-- Ásolcaen (-æn, -en) iners, Txts. 70, 531. Ásolcen desidiosus, Angl. xiii. 434, 982. Læt and ásolcen tardus et tepidus, 440, 1072. Ásolcen (remissus) on weorcum, Scint. 79, 5. Bróðor swá gýmelés and swá ásolcen (desidiosus) þæt hé nelle hálige béc smeágan, R. Ben. 75, 4. Asolcennys déð þæt ðám men ne lyst nán ðing tó góde gedón, ac gǽð him ásolcen fram ǽlcere dugeðe, Hml. Th. ii. 220, 23. Se ásolcena ðeówa the slothful servant, 552, 29. For ðæs wintres cyle nolde se ásolcena (piger) erigan, Hml. A. 9, 229. Be ðám ásolcenum þe hwónlíce carað ymbe his sáwle ðearfe, Hml. Th. i. 340, 35. Ásolcene desides, Hy. Srt. 19, 3: desidiosi, R. Ben. 133, 11. Synd wé swá ásolcene ꝥ wé swincan nellað nán þincg, Hml. S. 28, 132. a-solcen