Á-tyhtan

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

á-tyhtan

Add: I. to stretch; tendere, attendere, extendere, in-tendere:--Hí átiht (adtendit) fram slǽwþe, Scint. 67, 2. Átiht (extende) þá só;ðan lufe gynd ealne embehwyrft, 2, 16. Þænne geþanc ná tó bebodum só;ðre lufe byð átiht (tenditur), 53, 7. Átyht, Past. 301, 19. Óðer bið tó ungemetlíce átyht inordinate extenditur, 293, 13. ¶ Átyht intent:--Átiht mid bígenge his gebedes orationis studio intentus, Gr. D. 71, 10: Scint. 36, 16. Átihtre smeágunge intenta meditations, 124, 2. His eágena átihtan scearpnysse, Gr. D. 171, 14. Eárum átihtum, Dóm. L. 69. II. to persuade, incite:--Wé átihtaþ suademus, R. Ben. I. 84, 10. a-tyhtan