Bí-sǽce

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

bí-sǽce

II. Substitute: bí-sæc; adj. Disputed, disputable, contested :-- Gif ðær hwæt bísæces sý, séme se biscop if there be anything contested, let the bishop arbitrate, Ll. Th. ii. 314, 9. Wé lǽrað ꝥ preóst bísæce ordél ǽfre ne geǽðe, 258, 3. Cf. un-besacen. bi-sæce