Bídan

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

bídan

Add: I. to wait, remain. For exs. II. to await, wait for, bide one's time, (1) with gen. :-- Hé bítt (bít, v.l.) ðǽre tíde, hwonne . . . , Past. 226, 11: 220, 10. Hé bídeþ þínre geþafunga, Bl. H. 7, 34. Hé wyrde bídeþ, hwonne . . . . 109, 32. Hé bad westan-windes . . . þá sceolde hé bídan ryhtnorþanwindes, Ors. 1, 1 ; S. 17, 15-17: Nar. 27, 15. Ðeáh hé bíde his tíman, Past. 275, 13. (2) with acc. : -- Hwæt bídað gé?, Cri. 510. Heó bad þone écan sige coronam expectabat aeternam, Bd. 4, 23 ; Sch. 465, 9. Bád hé endedógor, Gú. 1258. Bídan gesceapu heofoncyninges, Gen. 842. (3) with gen. and acc. :-- Hé héht þæt wítehús wræcna bídan, . . . gásta weardas (cf. Hél. 4829-30), Gen. 39. (4) with a clause :-- Ic bíde . . . hwonne gæst cume, Rä. 16, 9. Hi bídaþ, hwæt him déman wille tó leáne, Jul. 706: Cri. 802. Bídan, hwæs him cyning unnan wolde, An. 145. Bídan, hwonne him betre líf ágyfen wurde, Gu. 751. (5) uncertain :-- Bídende suspensus (Lk. 19, 48), Wrt. Voc. ii. 73, 70. Bídendum prestulanti (eventus rerum), 75, 62. III. to attain by waiting, experience (with gen. ) :-- Hwæt gif ic bíde merigenes what if I live to see the morning, Hml. S. 3, 584. þú scealt deáðes bídan, Gen. 922. bidan

Palabras relacionadas: Dict.