Fæst-hafol

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

fæst-hafol

Add: I. that holds fast :-- Fæsthafellæstum (-nestum, An. Ox. 4595) gerǽpod tenacissimis (vinculis) inretita, Hpt. Gl. 512, 63. II. strong, firm, steadfast :-- God, fæsthafol strængð unástyred on þé þurhwunað Deus, tenax vigor inmotus in te permanet, Hy. S. 11, 2. III. tenacious, retentive: -- Fæsthaful capax (cf. capax memorie UNCERTAIN , An. Ox. 3101), Wrt. Voc. ii. 21, 47. Mid fæsthafelre race tenaci (memoriae) textu, An. Ox. 192. Hé gefæstnode his láre on fæsthafelum gemynde, Hml. Th. ii. 118, 20. IV. parsimonious, close-fisted :-- For hwí wǽre þú swá fæsthafol mínra góda þe ic þé sealde?, Wlfst. 258, 12. Were grǽdigum and fæsthafelum uiro cupido et tenaci, Scint. 110, 15. Sint tó manianne ðá fæsðhafula[n] (tenaces, qui sua retinent), Past. 339, 7. fæst-hafol