Feormian

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

feormian

to cleanse. Add: (1) to clean a place:--Sé þe on Sunnan-dæge his hús feormað, Wlfst. 212, 26. Flór feormian, Angl. ix. 262, 23. (2) to cleanse material:--Lege tó þǽre wunde, ðonne yt heó and fæormað, gyf þǽr hwæt horwes on sý, Lch. i. 100, 3. Hwítlas on sǽ wacsan and feormian, Bd. 4, 31; Sch. 540, 12. Tó feormianne (geclǽnsian, ), sumne dǽl hwǽtes, Gr. D. 97, 2. (3) to furbish, polish a weapon, vessel:--Seó hálige clǽnnes þæt sweord feormað (purificat), Gl. Prud. 15. Hé mec (a lance) fægre feormað, Rä. 72, 18. Fe(o)r(mie) wǽge, B. 2253. [v. N. E. D. farm.] v. un-feormigende. feormian

Palabras relacionadas: l.