1 forhtig
adj. Timid, abashed:--Licgan hý ætforan þǽre cyrican dyre and forhtige ástrehte tó ðára gebróðra fótum þe út of cyrican gangen ante fores oratorii prostratus jaceat . . . posito in terra capite prosternatur pronus omnium de oratorio exeuntium pedibus, R. Ben. 70, 5. [O. H. Ger.] forhtag(-ig) adtonitus, timoratus, timens. Cf. N. E. D. frighty.] forhtig