Fóþorn

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

es;

fóþorn

m. [fón to grasp, catch; þorn a thorn] A fothorn, surgeon's instrument; tĕnācŭlum :-- Wið ðam niðeran tóþece, slít mid ðé fóþorne óþ-ðæt hie bléden for the nether tooth-ache, slit [the gums] with the fothorn till they bleed, L. M. 1, 6; Lchdm. ii. 52, 8. foþorn