Hægel
Diccionario Anglo-Sajón de Inglés Antiguo de Bosworth & Toller - hægel
Según el Diccionario de Inglés Antiguo:
hægl, es;
- hægel
- m. I. hail :-- Fýr, forst, hægel and gefeallen snáw ignis, glacies, grando, nix, Ps. Th. 148, 8. Hægl, Exon. 56 b; Th. 201, 22; Ph. 60. Cymeþ hægles scúr a shower of hail cometh, Cd. 38; Th. 50, 13; Gen. 808. Hæglas and snáwas hails and snows, Bt. 39, 13; Fox 234, 16. Heora wíngeardas wráðe hægle néde fornámon occidit in grandine vineas eorum, Ps. Th. 79, 47. Sealde heora neát hæglum tradidit grandini jumenta eorum, 77, 48. II. the Anglo-Saxon rune RUNE = h, the name of which letter is hægl :-- RUNE byþ hwítust corna hail is whitest of grains, Hick. Thes. 135; Runic pm. 9; Kmbl. 341, 4. Hægelas twegen two H's, Exon. 112 a; Th. 429, 27; Rä. 43, 11.