Mægden

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

mæden, es;

mægden

n. A maiden, girl, virgin:-- Mǽden cíðe geong wífman puella, Wrt. Voc. 73, 5. Nis ðis mǽden ná dead ac heó slǽpþ. . . Hé nam ðæs mǽdenes módor, Mk. Skt. 5, 39-40. Ðú nú sceáwa ðínes mæg(d)enes (the Virgin Mary) eáþmódnesse, Blickl. Homl. 159, 4. Ðá wearþ ðæs mægdnes mód miclum geblissad, Exon. 74b; Th. 279, 3; Jul. 608. Hit sealde ðam mǽdene (the daughter of Herodias), and ðæt mǽden hit sealde hire méder, Mk. Skt. 6, 28. Gif hwá mǽden nýdnǽme si quis violenter virginem opprimat, L. C. S. 53; Th. i. 406, 3. Ne nýde man náðer ne wíf ne mǽden tó ðam ðe hyre sylfre mislícige let no woman, whether she have been married before or not, be forced to a marriage which she dislikes, 75; Th. i. 416, 20: L. Edm. B. 1; Th. i. 254, 2. Mǽdenu virgines, Ps. Th. 44. 15. Tó abbudissan gehádod ofer má ðonne twám hund mǽdenum. Homl. Th. ii. 476, 20. Mǽdenu niman on þeáwe gódne tíman getácnaþ, Lchdm. iii. 208, 28. [O. H. Ger. magatín: M. H. Ger. magetín.] mægden