Mearc-béce

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

an;

mearc-béce

f. A beech-tree which forms part of a boundary :-- Ðis synd ðæra viii. hída landgeméra ... tó ðære mearcbécean; of ðære bécean, Cod. Dip. B. i. 295, 9. On ða ealdan mearce bécan, 296, 26. mearc-bece