1 neádian
p. ode (To force, compel, constrain :-- Neádaþ forlǽtan cogit intermittere, Hymn. Surt. 56, 13 : 84, 17. Útlagan ús wépan neádiaþ exules nos flere cogunt, 56, 3. Se ðe óðerne neádaþ ofer his mihte tó drincenne, Ælfc. T. Grn. 21, 31. God hine ne neádode on náðre healfe, ac lét hine habban his ágene cyre, Hexam. 15 ; Norm. 22, 30. Ne neádige hine man tó fæstene ne cogatur ad jejunium, L. Ecg. P. icogeret, Hpt. Gl. 519, 19. Neádiendum cogente, 503, 39. His deópe rihtwísnys nolde hí neádian tí náðrum, Homl. Th. i. 112, 3.