Seld-

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

sel-, syl-líc ;

seld-

adj. I. strange, extraordinary, wonderful :--Ðis godspel þincþ dysegum mannum sellíc, Homl. Th. ii. 466, 9. Nú þincþ eów ðis syllíc tó gehýrenne, L. Ælfc. C. 6 ; Th. ii. 344, 16 : Wulfst. 269, 26. Is ðæt sellíc þincg, ðæt hí ne wundriaþ hú . . ., Met. 28, 53. Næfde sellícu wiht sýne ne folme, Exon. Th. 415, 2 ; Rä. 33, 5. Glóf síd and syllíc searobendum fæst, Beo. Th. 4178 ; B. 2086. Ic seah sellíc þing singan, Exon. Th. 413, 9 ; Rä. 32, 3. Ða réðan león and ða sellícan (syl-) pardes and ða egeslícan beran, Hexam. 9 ; Norm. 14, 33. Sellíce sǽdracan, Beo. Th. 2856 ; B. 1426. Syllíce tácn, Blickl. Homl. 91, 29. Syllíce stanas monstrous stones, 189, 15. Seldlícra fela many wonderful creatures, Exon. Th. 193, 34 ; Az. 131. Hit is sellícre ðæt hiora ǽnig ne mæg bútan óðrum bión, Met. 11, 50. Hí ðǽr geségon syllícran wiht, Beo. Th. 6069 ; B. 3038. II. having unusual good qualities, excellent, admirable :--Þeódnes cynegold sóðfæstra gehwone sellíc glengeþ, Exon. Th. 238, 19 ; Ph. 606 : 341, 16 ; Gn. Ex. 127. Is ðes middangeard missenlícum wísum gewlitegad, wrættum gefrætwad, síþum sellíc, 414, 28 ; Rä. 33, 3. Freólíc, sellíc, 492, 29 ; Rä. 81, 23. Wundor syllíc (the pillar of fire), Cd. Th. 184, 17 ; Exod. 109 : Rood Kmbl. 25 ; Kr. 13. Hé wundur worhte seldlíc, Ps. Th. 125, 3. Ǽnlicra and fægerra, symle sellícra, Exon. Th. 357, 17 ; Pa. 30. Him (the phenix) sette sóð cyning sellícran gecynd ofer fugla cyn, 221, 4 ; Ph. 329. Ic ǽfre ne geseah syllícran cræft. Andr. Kmbl. 1000 ; An. 500 : Rood Kmbl. 8 ; Kr. 4. [Laym. sel-, sil-, seol-, sul-lich : O. E. Homl. sul-lic : Jul. sul-lich : O. and N. sel-, seol-lich : Goth. silda-leiks : O. Sax. seld-lík.] seld-,seld