Self-líce

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

es;

self-líce

n. Self-love, self-complacency, self-satisfaction, -conceit, arrogance:-- Ðonne ðæt selflíce gegriépþ ðæt mód þæs recceres amor proprius cum rectoris mentem ceperit, Past. 19, 1; Swt. 143, 5. Ðonne áhefþ hé hine on his móde . . . mid ðý selflíce se Déma biþ geniéded tó ðæm ierre, 4, 2; Swt. 39, 10. Ðæm lytegan is ǽresð tó beleánne hiera selflíce ðæt hié ne wénen ðæt hié sién wiése . . . hé biþ ǽr úpáhæfen on selflíce for his lotwrencium in sapientibus hoc primum destruendum est, quod se sapientes arbitrantur, 30, 1; Swt. 203, 9, 18. Ðýlæs hé sié áhafen on his móde and on oferméttum áþunden and þurh ðæt selflíce his gódan weorc forleóse ne perfecta opera tumor elationis extinguat, proem.; Swt. 25, 7. Hé hiene up áhefeþ on his móde on suelc gielp and on suelc selflíce se apud se per arrogantiam exaltat, 11, 4; Swt. 71, Ðæt freódóm ne gewende on selflíce and on ofermétto at libertas in superbiam non erumpat, 19, 3; Swt. 147, 3. Upáhafene þurh selflíce. Bt. 3, 4; Fox 6, 25. self-lice