Seófian

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

séfian, sýfian ;

seófian

p. ode. I. trans. To lament, complain of:-- His sylfes earfoþu hé seófaþ tó Drihtne, Ps. Th. 3, arg. Gilleþ geómorlíce and his gyrn séfaþ, Salm. Kmbl. 536 ; Sal. 267. Hé seófode his ungelimp tó Drihtne, Ps. Th. 7, arg.: 3, arg. Hleahtor álegdon sorge seófedon laughter they laid aside, woes they bewailed. Exon. Th. 116, 2 ; Gú. 201. Ne forlǽt hé nó ða seófunga ðæt hé ne seófige his eormþa humanum miseras haud ideo genus. cesset flere querelas, Bt. 7, 4 ; Bt. 22, 29. Sege mé hwæðer ðú mid rihte mǽge seófian (siófian, Cott. MS.) ðína unsǽlþa poterisne de infortunio jure caussari ? 10 ; Fox 28, 8. Ðonne hí sceoldan hiora sár siófian, ðonne grymetodan hí, 38, 1 ; Fox 194, 35 : Met. 26, 82. Ongan síðfæt seófian, sár cwánian, Exon. Th. 274, 22 ; Jul. 537. Synna bemǽnan and sárlíce sýfian (síf-, seóf-), Wulfst. 133, 14. Hú Boetius his sár seófiende wæs, Bt. tit. 2 ; Fox x, 4. ¶ with cognate accusative :-- Seó seófung ðe ðú siófodost the complaint you made, 41, 3 ; Fox 246, 26. II. intrans. To lament, complain of (be, ymbe):-- Hwæt (why) seófast ðú wið mé quid igifur ingemiscis ? Bt. 7, 3; Fox 20, 14. Hí seófiaþ be heora feóndum, Ps. Th. 10, arg. Be ludan Scarioth hé seófode tó Drihtne, 3, arg. Seófade, seáfade l (ge)mǽnde ingemescens, Mk. Skt. Lind. Rush. 8, 12. Ceare seófedun ymb heortan, Exon. Th. 306, 20; Scef. 10. Ðá ongunnon ða híwan seófian be ðære untrumnysse cum familiares de infirmitate quererentur, Bd. 3, 9; S. 534, 6. Ne sceal hé sýfian (seófian, MS. T.) ne mǽnan ymb woruldspéda ne causetur de minore substantia, R. Ben. 14, 13. Seófende wæs maerens erat, Mk. Skt. Lind. Rush. 10, 22. Be ðæm Dryhten siófigende cwæð unde Dominus queritur dicens, Past. 48, 3 ; Swt. 369, 4. Sceal ic siófigende wópe gewǽged wreccea giómor singan sárcwidas flebilis moestos cogor inire modos, Met. 2, 2, III.uncertain :-- Sýfaþ causatur, i. querelatur, causam dicit, Wrt. Voc. ii. 130, 10. Seófade causavit, 130, 11, Sýfiende cupide, i. avare, 137, 36, 64. Seóbgendum querulis, 106, 9. [Cf. O. H. Ger. súftón gemere, ingemiscere, suspirare: Ger. seufzen.] seofian