Six

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

six

Add: I. as adjective (1) with a subst. expressed :-- Siex míla from ðǽre byrig. Ors. 2, 4; S. 70, 25. Siex mónað, 2, 8; S. 94, 2. Sex weðras, sex gósfuglas, C. D. i. 312, 8. Fato sexo (sex, L.) hydriae sex, Jn. R. 2, 6. Æfter dagum sex, Mt. L. R. 17, 1. Æfter dagum sexum (sex. L.), Mk. R. 9, 2. Mónoðas sexu (móneðum sex, L.) mensibus sex, Lk. R. 4, 25. (1 a) followed by hundred or thousand :-- Siex hund gísla, Ors. 3, 8; S. 122, 3. (1 b) coupled with a higher cardinal or ordinal :-- On six and feówertigon wintron (feówertig and sex winter, R., feórtig and sex uintro, L.) quadraginta et sex annis, Jn. 2, 20. Se six-and-syxtigeða sealm, R. Ben. 37, 6. (2) with ellipsis of subst. :-- Þǽra diácona wæs se forma Stephanus. . . þá óþre six wǽron . . . , Hml. Th. i. 44, 15. II. as substantive, the abstract number six :-- Eahta síðon seofon beoð syx and fíftig, Angl. viii. 303, 3. Gif eall ꝥ getæl byþ tódǽled þurh seofen . . . gyf þǽr byð án ofer. . . oððe fífe oððe syxe, 46. six